என் பெயர் அர்ச்சனா ரெட்டி. எனக்கு 26 வயது, ஹைதராபாத்தில் வசித்து, டெலாய்ட்டில் டேட்டா சயண்டிஸ்டாக வேலை செய்கிறேன்.
ஆபிஸில் எல்லோரும் என்னை அமைதியான, நிதானமான பெண்ணாக நினைக்கிறார்கள். ஆனா என் மனசு எவ்வளவு கள்ளமான கற்பனைகளால் நிரம்பி இருக்கு என்று யாருக்கும் தெரியாது. கேட் அருகே நின்றிருக்கும் காவலாளியிலிருந்து என் மேனேஜர் வரை — எல்லாரும் என்னைப் பார்க்கும் விதத்தை நான் கவனிக்கிறேன் — என் நிப்பிள்ஸுடன் கூடிய மார்புகள், என் இடுப்புகள், ஸ்கர்ட் போட்டிருக்கும் போது என் கால்கள் வரை. நான் கவனிக்காத மாதிரி நடிக்கிறேன், ஆனா கவனிக்கிறேன். அதுவும் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.
நான் என் தோழி அனுஷாவுடன் 2BHK பிளாட்டில் தங்குகிறேன். அவள் நல்ல ஜாலியான பெண், ஆனா எப்போதும் வீட்டிலேயே இருப்பதால் நான் ஒருபோதும் முழுமையாக தனியாக இருப்பது அரிது.
நான் தனியாக இருந்தா… நான் உண்மையான என்னை வெளிப்படுத்துவேன்.
சனிக்கிழமை காலை விழித்தவுடன், இந்த முழு இடமும் எனக்கே சொந்தம் என்று தெரிந்த அந்த நிம்மதி வேற மாதிரி இருக்கும்.
அலாரம் ஒலி இல்லை.
நாற்காலியில் தொங்கும் ஆபிஸ் உடைகள் என்னை அமைதியாக விமர்சிப்பதில்லை.
டீ வேண்டுமா என்று கேட்கும் ரூம்மேட் இல்லை.
என் மட்டும் தான்.
நான் படுத்து கிடக்கிறேன், பாதி திறந்த கண்களுடன், சில்லிங் பான் சத்தமாக சுழல, குளறுபட்ட படுக்கை விரிப்பின் கீழ் என் நிர்வாண கால்களில் வெயில் வழிந்து விழுகிறது. என் டி-ஷர்ட் இரவில் திரும்பி, ஒரு பக்கம் தோளிலிருந்து வழுந்து விட்டது. என் ஷார்ட்ஸ் மேலேறி, பானிலிருந்து வரும் குளிர்ந்த காற்று என் பூக்கு மேடு பக்கத்தில் உள்ள மென்மையான தோலை வருடுகிறது.
அனுஷா தன் ஊருக்குப் போயிட்டாள் — இரண்டு முழு நாட்கள், முழு ப்ரைவேசி.
அந்த எண்ணம் என் உதடுகளில் மெதுவான, குற்ற உணர்ச்சியுடன் கூடிய சிரிப்பை வரவைக்கிறது.
நான் என் கைகளைத் தலைக்கு மேல் நீட்டி, முதுகை வளைத்தேன். என் டி-ஷர்ட் என் மார்புகளுக்கு மேலாக உரச, என் நிப்பிள்ஸ் மெல்லிய துணியில் அழுத்தி, ஏற்கனவே உறுதியாக இருந்தது. என் ஷார்ட்ஸ் கமர் பான் கொஞ்சம் கீழே வழுந்து, பூக்கு மேட்டைத் தொட்டது. அந்தச் சிறிய அசைவும் நேரடியாக கிளிட்டுக்கு சூடான ஸ்பார்க் அனுப்பியது.
சில விநாடிகள் அசையாமல் இருந்து, அந்தச் சூடு என் கால்களுக்குள் தங்கியிருப்பதை உணர்கிறேன்.
நெளிந்து, சீலிங்கை பார்த்தபடி படுத்தேன். என் மனசு ஆபத்தான கற்பனைகளுக்குள் சறுக்க ஆரம்பிச்சது.
நான் நினைத்தால்…
…முழுக்க நிர்வாணமாக பிளாட்டில் சுற்றி, என் மார்புகள் சுதந்திரமாக ஆட, பூக்கு காற்றை உணர.
…மதியத்திற்கு முன் வைன் பாட்டில் திறந்து, மது தைரியம் தரட்டும்.
…என் போனில் சேமித்து வைத்திருந்த மிகக் கள்ளமான போர்ன் சத்தமாக பார்க்க.
…சோபாவில் உட்கார்ந்து, கால்களை விரித்து, கதவு வெளியே யாராவது நடப்பார்களோ என்ற கவலையின்றி என்னை நான் தொட்டு மகிழ.
என் தொடைகள் விரிப்பின் கீழ் ஒன்றுடன் ஒன்று அழுத்தி, சூட்டை பிடித்து, அந்த வலியை கூர்மையாக்கின.
விரிப்பை கீழே இழுத்து, கால்களை குளிர்ந்த தரையில் வைத்தேன். ஒரு சில்லு ஓடியது. சமையலறை நோக்கி நடந்தபோது, ஒவ்வொரு அடியிலும் என் ஷார்ட்ஸ் அசைந்து, மென்மையான துணி என் பூக்கு மேட்டில் உரசியது. அதை கவனிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை.
நான் காப்பியை மெதுவாக தயார் செய்கிறேன், கவுன்டரில் சாய்ந்து, மக்கின் வெப்பம் என் கைகளை சூடாக்க, என் கள்ளமான எண்ணங்கள் என் உடம்பை முழுவதும் சூடாக்குகிறது.
அவசரமில்லை. என்னை நிறுத்த யாரும் இல்லை. குளிர்சாதன பெட்டியின் மென்மையான சத்தம் மட்டுமே.
சர்க்கரை எடுக்க சற்றே முன் குனிந்தபோது, என் ஷார்ட்ஸ் கமர் பாண்டு கீழே வழுந்து, கவுன்டர் விளிம்பு நேராக என் பூக்கு மேட்டில் அழுத்தியது.
சிறு தொடுதல்… ஆனா போதும்.
ஒரு கூர்மையான மின்சாரம் போல சுகம் என் உடம்பில் ஓடியது.
குளிர்ந்த, கடினமான மேற்பரப்பு என் சூடான, மென்மையான தோலில்… நான் நனைந்து கொண்டிருக்கும் இடத்துக்கு மேல் அழுத்தமாக… ஓஹ், இப்படி நிமிடங்களுக்குப் படுத்திருக்கலாம்.
என் எடையை முன்புறம் சாய்த்து, கவுன்டர் என்னை தாங்க விடுகிறேன். என் கிளிட்டு கனமாக, மெதுவாக துடிக்கிறது.
என் இடுப்பை மெதுவாக அசைத்து, விளிம்பின் மேல் உரசுகிறேன், அந்தத் தடிமனான விளிம்பு என்னை கண்களை மூட வைக்கிறது.
மக்கைப் பிடித்த விரல்கள் இறுகுகின்றன. கீழ் உதட்டை கடித்து, இரண்டு மெதுவான, திட்டமிட்ட உரசல்கள் செய்து, நேராக நிற்கிறேன்.
சிறு சுவாசம் வெளிவந்து விடுகிறது.
இங்கிருந்து போகணும், ஆனா இந்த இடத்துக்கு பிறகு — ஒருவேளை ஷார்ட்ஸ் இல்லாம — திரும்பி வரணும் என்ற எண்ணம் மனசில் பதிந்து விடுகிறது.
காப்பியின் கடைசி மெதுவான சிப்பு எடுத்து, அந்த வெப்பம் என் மார்பிலும், கீழே வயிற்றிலும் பரவுகிறது.
என் டி-ஷர்ட் தோலுக்கு ஒட்டிக்கொண்டு, நிப்பிள்ஸ் கடினமாக துணிக்கு அழுத்துகிறது. உள்ளே ப்ரா மார்புகளை இறுக்கப் பிடித்துள்ளது. ஷார்ட்ஸ் இறுக்கமாக, உள்ளே மென்மையான காடன் இன்னர்ஸை மறைக்கிறது.
மெதுவாக, டி-ஷர்ட்டின் அடியில் விரல்கள் நுழைத்து, அதைத் தலைக்கு மேல் தூக்கி, குளிர்ந்த காற்று என் நிர்வாண தோலில் பாய விடுகிறேன். நிப்பிள்ஸ் சுதந்திரம் அடைந்து இன்னும் கூர்மையாக்கிறது.
அடுத்து, ப்ராவின் ஹூக் திறந்து, கைகளில் வழுக்கி தரையில் விழ விடுகிறேன். மார்புகள் முழுதாக வெளியில்.
உறுதியான 34 சைஸ் மார்புகள், கடினமான நிப்பிள்ஸுடன், மெதுவாக மூச்சுடன் உயர்ந்து, இறங்குகிறது.
விரல்கள் குலுங்க, ஷார்ட்ஸ் கமர் பாண்டை பிடித்து கீழே இறக்க ஆரம்பிக்கிறேன். பூக்கு உதட்டுகள் மென்மையான காடனுக்கு ஒட்டியிருக்கும் ஈரத்தை உணர்கிறேன்.
ஷார்ட்ஸ் கீழே, விரல்கள் இன்னர்ஸ் பாண்டுக்குள் நுழைந்து, அதை இடுப்பும் தொடையும் வழியாக கீழே இழுக்கிறது.
முழுமையாக நிர்வாணமாகி, சிறு நடுக்கம் — ஒவ்வொரு நரம்பும் உயிரோடு.
சோபாவில் திரும்பி அமர்ந்து, கால்களை மடக்கி, குஷன்கள் தோலைத் தழுவுகிறது.
காப்பி மக்கை பூக்கு ஈர மட்களில் மெதுவாக அழுத்துகிறேன்.
சூடான மக்கு — நனைந்த நிர்வாண பூக்கில் — கூர்மையான சுகத்தை விடுகிறது.
கீழ் உதட்டை கடித்து, கண்களை மூடி, தடைசெய்யப்பட்ட அந்த உணர்வை அனுபவிக்கிறேன்.
மக்கை மெதுவாக கீழே இழுத்து, கிளிட்டின் மேல் விளிம்பு அழுத்த, ஒவ்வொரு நரம்பும் மகிழ்ச்சியில் துடிக்கிறது.
ஒரு சொட்டு சாறு மக்கின் பக்கத்தில் வழிந்து, உள்ளே உள்ள காப்பிக்குள் செல்லுகிறது.
அந்தக் காட்சி — என் பூக்கு சாறு சூடான காப்பிக்குள் — இன்னும் ஆழமான சுகத்தைத் தூண்டுகிறது.
சுவாசம் பிடுங்கி, இந்தக் கள்ளமான நிமிடத்தை வைத்துக்கொள்கிறேன்.
என் கை மெதுவாக பூக்கு ஈரத்தில் இறங்கி, வீங்கிய கிளிட்டின் மேல் மெதுவான வட்டங்களை வரைகிறது.
மக்கின் சூடு இன்னும் அந்த இடத்தில் இருந்து கொண்டு, உடலுக்குள் சேரும் சூட்டுடன் கலக்கிறது.
கண்களை மூடி, மெதுவாக ஒரு விரலை உள்ளே நுழைக்கிறேன்.
ஒவ்வொரு நரம்பும் உயிரோடு, ஒவ்வொரு அங்கமும் சுகத்தில் குலுங்குகிறது.
இன்னும் ஆழமாக தள்ள வேண்டும் போல, ஆனா இந்த மெல்லிய தீப்பொறியை இன்னும் ரசிக்கிறேன்.
சுவாசத்தை சீராக்கி, அறை முழுவதும் பார்வை சுற்றுகிறது. இன்னும் வேற ஏதாவது தேடுகிறேன்.
சமையலறை மேசையில் — ஒரு ஹேர்பிரஷ், லோஷன் பாட்டில்… பிறகு என் கண்கள் போய் நின்றது நீளமான, மென்மையான வெள்ளரிக்காயில்.
அது குளிர்ந்த, உறுதியான வடிவம் — வேற மாதிரி திருப்தியை வாக்குறுதி தருகிறது.
வெள்ளரிக்காயை கையில் பிடித்து, அதன் குளிர்ச்சியை உணர்கிறேன்.
அதை என் பூக்குக்குள் நுழைக்கும் கற்பனை மட்டும் கூட என் இதய துடிப்பை வேகமாக்குகிறது.
சமையலறை மூலையில், கடந்த வார பிறந்தநாளில் இருந்த வண்ணமயமான பலூன் ஒன்று விழுகிறது.
ஒரு சிரிப்பு உதடுகளில் ஏறுகிறது.
பலூனை கிழித்து, அதை மெதுவாக வெள்ளரிக்காய் மீது விரித்து, மெல்லிய லேட்டெக்ஸ் அதன் நீளத்தையும் மூடுகிறேன்.
பலூன் மேல் இருக்கும் மென்மையான சரிவு, என் விரல்கள் மெதுவாக உரசும் போதே, உள்ளே சறுக்கும் சுகத்தை தருகிறது.
குளிர்ச்சி, உள்ளே எரியும் சூட்டோடு மோதுகிறது — அந்த வித்தியாசம் இன்னும் சுகத்தை அதிகரிக்கிறது.
என் இடுப்பு மெதுவாக ஆடத் தொடங்குகிறது, விரல்கள் பலூனின் மேல் தாளம் பிடிக்கிறது.
உடலின் உள்ளே கூடியிருக்கும் ஏக்கம் கூர்மையாக்கிறது, மூச்சு வேகமாகிறது.
கண்களை மூடி, சுகத்தில் முழுகுகிறேன் — உடம்பு குளிர்ச்சி, மனம் கள்ள எண்ணங்களில் வெந்துகொண்டிருக்கிறது.
பலூன் மூடிய வெள்ளரிக்காயை இன்னும் ஆழமாக உள்ளே நுழைக்கிறேன், நிறைவான உணர்வு மற்றும் குளிர்ந்த முரண்பாட்டை ரசிக்கிறேன்.
ஒவ்வொரு மெதுவான, உறுதியான அசைவும் சுகத்தின் அலையை பரப்புகிறது, மூச்சை பிடுங்குகிறது.
விரல்கள் கிளிட்டின் மேல் நுட்பமாக சுற்றுகிறது, அந்த ஏக்கம் துடிப்பாக மாறுகிறது.
சோபாவில் சாய்ந்து, தலை ஓரமாக விழுகிறது, சுகம் உடல் முழுவதும் பரவுகிறது.
ஒவ்வொரு நரம்பும் கிளர்ச்சி அடைகிறது, உடல் சற்றும் நிலையாக இல்லாமல் நடுக்குகிறது.
இந்த நெருப்பு வெடிக்கும்வரை காத்திருந்து, அதை முழுமையாக அனுபவிக்க விரும்புகிறேன்.
சோபாவில் கால்களை விரித்து, பலூன் மூடிய வெள்ளரிக்காய் நனைந்த பூக்கில் அழுத்துகிறது.
குளிர்ந்த முனை கிளிட்டைத் தொட்டதும் — உடல் பாதி நொடிக்கு உறைந்து, பிறகு இடுப்பு தானாக அசைய ஆரம்பிக்கிறது.
மென்மையான லேட்டெக்ஸ் என் ஈரமான சல்லிகளின் மீது உரச, ஒவ்வொரு தடவையும் கூர்மையான சுகம் கிளம்புகிறது.
அந்த உராய்வு சரியானது — அதிகமாக இல்லாமல், மென்மையாகவும் இல்லாமல் — கிளிட்டை இன்னும் துடிக்க வைக்கிறது.
தலை பின்புறம் சாய்ந்து, கண்கள் பாதி மூடி, உதடுகள் திறக்கிறது.
"ம்ம்ம்… ஆஹ்ஹ்… யெஸ்… ஃபக்… யெஸ்ஸ்ஸ்…"
இப்போ யோசனை இல்லை — உடம்பு தான் கட்டுப்பாட்டில்.
கீழே உள்ள ஒவ்வொரு நரம்பும் வெடிக்கும் தருவாயில், என்னை நெருங்க வைக்கிறது.
வெள்ளரிக்காயை இன்னும் பலமாக அழுத்தி, சுற்று சுற்றாக உரசுகிறேன் — மெதுவாக ஆரம்பித்து, பிறகு வேகமாக.
ஒலி அதிகரிக்கிறது — ஈரமாக, கள்ளமாக.
அப்போ… கற்பனைகள் வந்து விடுகிறது.
ஆபீஸ் மேனேஜர் என் மேல் நின்று, "கால்களை இன்னும் விரி, அர்ச்சனா…"
கட்டிடம் காவலர் இடையில், மேனேஜர் பின் இருந்து மார்புகளைப் பிடித்து, வெள்ளரிக்காயை உள்ளே தள்ளுகிறார்.
"ஓஹ்ஹ்… ஹார்டர்ர்… யெஸ்ஸ்ஸ்!"
கிளிட்டின் துடிப்பு வெடிக்கும் தருவாயில், பூக்கு வெறுமையாக பிடித்து விடுகிறது.
முதல் அலை மின்னல் போல — பூக்கு பலமாகச் சுருங்க, தொடைகள் வெள்ளரிக்காயைச் சுற்றி பூட்டுகிறது.
ஒரு சூடான சொட்டு வெளியேறி, சல்லிகளில் வழிகிறது.
"ஆஹ்ஹ்—ஓஹ்ஹ்ஹ்—ஃபக்—யெஸ்!"
அந்த சொட்டு திடீரென ஒரு வெள்ளம் போல மாறி, தொடைகளில் பீறிட்டு, சோபாவில் பரவுகிறது.
மனம் இன்னும் கள்ளத்தில் — தந்தை என் மேல் அழுத்தி, சகோதரன் என் வாயை நிரப்புவது.
"யெஸ்… டேடி… ஆழமாக… முழுசாக தள்ளு…"
இரண்டாவது அலை இன்னும் பலமாக, இன்னும் ஈரமாக.
சூடான சாறு வயிற்றில் பீறிட்டு, வெள்ளரிக்காய், பின்பு சோபாவை நனைக்கிறது.
உடல் தானாக பாய்கிறது.
"ஆஹ்ஹ்ஹ்—ஃபக்… கம்மிங்க்!"
மூன்றாவது, நான்காவது — ஒவ்வொரு அலைவும் ஆழமான சுருக்கத்துடன், சூடான பீறிடும் சாற்றுடன்.
முடிவில், நான் சோபாவில் விழுந்து, மார்பு வேகமாக உயர்ந்து, முடி முகத்தில் ஒட்ட, பூக்கு இன்னும் சற்றே துடிக்கிறது.
சோபா நனைந்து, தொடைகள் ஒளிர்கிறது.
ஆழமான சுவாசம் எடுத்து, தலை பின் சாய்க்கிறேன்.
உதடுகளில் மெதுவான, கள்ளமான சிரிப்புடன், காலியான அறைக்குள் மெல்ல…
"…என்னை எல்லோரும் பயன்படுத்தட்டும்…"