అర్చన, 22 ఏళ్ల బీ.టెక్ పిల్ల, తన తెలివైన మనస్సు, సిగ్గుపడే అందంతో, బాదం ఆకారపు కళ్ళు, పొడవైన నల్లటి జుట్టుతో అందరి చూపులను ఆకర్షించేది. సరత్, ఆమె సహపాఠి, 22 ఏళ్ల సన్నని, ఆకర్షణీయమైన అబ్బాయి, తన చిన్నపిల్లలాంటి నవ్వుతో ఆమెపై తన రహస్య ఆకర్షణను దాచేవాడు. రాజమండ్రిలో కంప్యూటర్ సైన్స్ చదువుతూ, రాత్రి చదువు సెషన్లు, టెక్ కలలతో వారి స్నేహం బలపడింది.
వోల్వో బస్సు రాజమండ్రి నుంచి హైదరాబాద్ వైపు హైవేపై సాఫీగా సాగింది. రాత్రి 8:30 గంటలు, అర్చన చివరి వరుస సీటులో సరత్ పక్కన కూర్చుంది. ఇద్దరూ ఒకే కళాశాలలో కంప్యూటర్ సైన్స్ చదువుతున్నారు, ఈ రాత్రి యాత్ర వారి ఫైనల్ ఇయర్ ప్రాజెక్ట్ ప్రెజెంటేషన్ కోసం.
చివరి నిమిషంలో టికెట్ బుక్ చేయడంతో వారు వెనుక సీట్లలో కూర్చోవలసి వచ్చింది, అక్కడ సీట్లు కొంచెం ఇరుకుగా ఉన్నాయి కానీ ఒక రకమైన ఏకాంతం ఇచ్చాయి. అర్చన నల్లటి టీ-షర్టు, చీలమండల వరకు ఫ్రాక్ వేసుకుంది, ఆమె 32-28-32 ఫిగర్ సున్నితంగా కనిపించింది. సరత్ గ్రే టీ-షర్టు, మోకాళ్ల వరకు షార్ట్స్లో ఉన్నాడు, అతని సన్నని శరీరం రిలాక్స్గా కానీ అప్రమత్తంగా ఉంది.
అర్చన, సరత్ కేవలం సహపాఠులు, వారి బంధం షేర్ చేసిన అసైన్మెంట్లు, అప్పుడప్పుడు గ్రూప్ ట్రిప్స్పై నిర్మితమైంది. వారి కుటుంబాలు ఒకరినొకరు గుర్తించాయి, అందుకే వారి అమ్మానాన్నలు వారు కలిసి ప్రయాణించడానికి ఏ అభ్యంతరం చెప్పలేదు.
బస్సు రాజమండ్రి డిపో నుంచి బయలుదేరినప్పుడు, అర్చన కిటికీ వైపు చూసింది, నగర లైట్లు ఆంధ్ర గ్రామాల చీకటిలో మసకబారాయి. సరత్ ఫోన్లో స్క్రోల్ చేస్తూ, ఇయర్ఫోన్స్ పెట్టుకుని, అర్చన దుప్పట్టాను సరిచేస్తుంటే ఆమె వైపు చూస్తున్నాడు.
రాత్రి 9:00 గంటలకు, బస్సు లైట్లు మసకబారాయి, క్యాబిన్ను నీలి ఎల్ఈడీ గ్లోలోకి నెట్టాయి. చాలా మంది ప్రయాణికులు బస్సు ఊగుడుతో నిద్రపోతున్నారు. అర్చన ఆవలించింది, ఆమె కళ్ళు బరువెక్కాయి. “నేను పడుకుంటా,” ఆమె మెల్లగా చెప్పింది, దుప్పట్టాను భుజాల చుట్టూ కప్పుకుంది. సరత్ తలవంచాడు, ఆమెను ఒక్క క్షణం చూసి, ఫోన్కి తిరిగాడు.
10:00 గంటలకు, అర్చన గాఢ నిద్రలో ఉంది, ఆమె తల బస్సు కదలికతో సరత్ భుజంపై ఆనుకుంది. అతను స్తంభించాడు, ఫోన్ స్క్రీన్ అతని మొహంపై లేత గ్లో పడింది. ఆమె మెత్తని ఊపిరి అతని మెడకు వెచ్చగా తగిలింది, ఆమె నల్లటి జుట్టు అతని చేతిపై పడింది. సరత్ గుండె వేగంగా కొట్టుకుంది. అర్చనను అతను ఎప్పుడూ ఆకర్షణీయంగా భావించాడు—ఆమె బాదం కళ్ళు, సిగ్గు నవ్వు—కానీ ఎప్పుడూ ఏమీ చేయలేదు.
ఇప్పుడు, ఆమె అంత దగ్గరగా ఉండటంతో, ఆమె పెదవులు నిద్రలో కొద్దిగా తెరుచుకుని, అతను ఆపుకోలేని ఆకర్షణను అనుభవించాడు. అతను దగ్గరగా వంగాడు, అతని శ్వాస వణుకుతూ ఆమె పెదవుల దగ్గరకు వచ్చాడు. బస్సు నిశ్శబ్దంగా ఉంది, ఇంజన్ శబ్దం, అప్పుడప్పుడు గురక తప్ప. అర్చన కదిలింది, సరత్ పెదవులు ఆమెను తాకినప్పుడు ఆమె కళ్ళు తెరుచుకున్నాయి. ఒక క్షణం, ఆమె వెనక్కి తగ్గలేదు. వారి పెదవులు మెత్తని, విద్యుత్ ముద్దులో కలిసాయి—సున్నితంగా, అనిశ్చితంగా, కానీ కోరికతో నిండి.
అర్చన కళ్ళు విప్పారాయి, ఆమె ఒక్కసారిగా కూర్చుంది. “సరత్, నీవు ఏం చేస్తున్నావ్?” ఆమె గుసగుసలాడింది, ఆమె స్వరంలో షాక్, గందరగోళం కలిసి, బుగ్గలు మసక వెలుగులో ఎరుపెక్కాయి.
సరత్ మొహం సిగ్గుతో ఎర్రబడింది. “సారీ, అర్చన. నాకు ఏమైందో తెలీదు. కంట్రోల్ పోయింది. ఇక జరగదు,” అతను తడబడ్డాడు, చేతులు గట్టిగా పట్టుకుని కింద చూశాడు. అర్చన తన పెదవులను తాకింది, ఆమె గుండె దడదడలాడింది. ఆమె కోపంగా లేదు, కేవలం… షాక్ అయింది. ఏదో కొత్త ఉత్సాహం ఆమెలో. సరత్ను సిగ్గుతో తలవంచుకున్న అతన్ని చూసి, ఆమెకు సానుభూతి కలిగింది. “పర్లేదు,” ఆమె మెల్లగా చెప్పింది. “మళ్లీ అలా చేయకు.” వారు ఇబ్బందికరమైన నిశ్శబ్దంలో కూర్చున్నారు, బస్సు ఊగుడు మాత్రమే శబ్దం.
నిశ్శబ్దం భారంగా సాగింది, కోరికల ఉద్రిక్తతతో నిండి ఉంది. అర్చన కిటికీ వైపు చూసింది, ఆమె ప్రతిబింబం గాజులో మసకగా కనిపించింది. సరత్ అస్థిరంగా కదిలాడు, ఆమెను చూస్తూ. చివరకు, అతను మౌనాన్ని బద్దలు కొట్టాడు. “అర్చన, నేను నిజంగా అలా చేయాలనుకోలేదు… మర్చిపోదామా?”
అర్చన అతని వైపు తిరిగింది, ఆమె కళ్ళు అతని మొహాన్ని అన్వేషించాయి. “తెలీదు, సరత్. అది… అనుకోనిది.” ఆమె ఆగి, పెదవి కొరికింది. “కానీ… ఒకసారి మళ్లీ ట్రై చేద్దాం. చూద్దాం. ఒక్కసారే, సరే?”
సరత్ కళ్ళు విశాలంగా తెరుచుకున్నాయి, శ్వాస ఆగిపోయింది. “నీవు ష్యూర్నా?” అతను గుసగుసలాడాడు, స్వరం గరగరగా. ఆమె తలవంచింది, బుగ్గలు మండుతూ. “ఒక్కసారే.”
వారు ఒకరి వైపు ఒకరు వంగారు, మొదట అనిశ్చితంగా. వారి పెదవులు మళ్లీ కలిసాయి, ఈసారి ఉద్దేశంగా, నెమ్మదిగా. ముద్దు లోతైంది, సున్నితంగా, అన్వేషణాత్మకంగా, శ్వాసలు బస్సు నిశ్శబ్దంలో కలిసాయి. అర్చన చేయి సరత్ చేతిపై పడింది, ముద్దు ఆకలిగా మారినప్పుడు వేళ్లు బిగించాయి. సరత్ చేయి ఆమె బుగ్గను తాకింది, బొటనవేలు ఆమె చర్మాన్ని రాసింది.
ఒక ముద్దు రెండు, ఆపై మూడు అయ్యాయి. సమయం మసకబారింది, వారు ముద్దుల జోరులో పడిపోయారు, క్షణం వేడిలో కోల్పోయారు. ముప్పై నిమిషాలు, వారు పెదవులు, నాలుకల ఊగిసలాటలో చిక్కుకున్నారు, శరీరాలు ఇరుకైన సీట్లలో దగ్గరగా నొక్కుకున్నాయి. బస్సు చీకటి వారిని కప్పివేసింది, నిద్రిస్తున్న ప్రయాణికులు ఏమీ గమనించలేదు.
సరత్ వెనక్కి తగ్గాడు, శ్వాస ఆడక, కళ్ళు కోరికతో చీకటిగా. “అర్చన… నీ సళ్లను చూడొచ్చా?” అతను మాటలు అయిపోయాడు, మొహం ఎర్రబడి, పూర్తి చేయలేకపోయాడు.
అర్చన శ్వాస ఆగిపోయింది. “నా ఏంటి?” ఆమె గుసగుసలాడింది, అతను ఏమనుకుంటున్నాడో తెలిసినా.
“నీ సళ్లు,” అతను మెల్లగా చెప్పాడు, చూపు తప్పించాడు. “నేను ఎప్పుడూ నిజంగా చూడలేదు… ప్లీజ్?”
అర్చన గుండె వేగంగా కొట్టుకుంది. ఆమె చుట్టూ చూసింది, ఎవరూ మేల్కొని లేరని చెక్ చేసింది. “చూడొద్దు,” ఆమె చివరకు చెప్పింది, స్వరం వణుకుతూ. “కానీ… తాకొచ్చు. డ్రెస్పైనే. బస్.”
సరత్ ఆత్రంగా తలవంచాడు, చేతులు వణుకుతూ ఆమె టీ-షర్టును తాకాయి, ఆమె 34-అంగుళాల సళ్ల మెత్తని, గట్టి ఆకారాన్ని ఫీల్ చేశాడు. అవి వెచ్చగా, అతని తాకుడికి లొంగాయి, అతను ఆశ్చర్యంగా చూశాడు, శ్వాస గరగరలాడింది. అర్చన ఒత్తిడికి గురైంది, కళ్ళు సగం మూసుకుని, టెన్షన్, థ్రిల్ కలిసాయి.
“చాలు,” ఆమె కొద్దిసేపటికి గుసగుసలాడింది, అతని చేతులను మెల్లగా తోసేసింది. కానీ ఆమె స్వరంలో గట్టిదనం లేదు, సరత్ కళ్ళు ఆమెపై ఆకలిగా ఉన్నాయి.
సరత్ సీటులో కదిలాడు, అతని మడ్డ ఇప్పుడు స్పష్టంగా కనిపించింది. షార్ట్స్ లో 8-అంగుళాల గట్టిదనం దాచలేకపోయింది. అర్చన కళ్ళు వెంటనే దాన్ని గమనించాయి, ఆమె ఆశ్చర్యంతో ఊపిరి ఆపుకుంది, బుగ్గలు ఎర్రబడ్డాయి, కానీ చూపు తప్పించలేకపోయింది. సిగ్గుతో నవ్వింది. “అది… ఏంటి?” ఆమె గుసగుసలాడింది, స్వరం నీచంగా.
సరత్ ఆమె రియాక్షన్తో ధైర్యం పొంది నవ్వాడు. “ఏంటో నీకు తెలుసు,” అతను గుసగుసలాడాడు. “చూడాలా?”
అర్చన శ్వాస ఆగిపోయింది. ఆమె చుట్టూ చూసింది, బస్సు చీకటిగా, నిశ్శబ్దంగా ఉంది. ఆసక్తి గెలిచింది, ఆమె సిగ్గుగా తలవంచింది, కళ్ళు విశాలంగా.
సరత్ చేతులు వణుకుతూ షార్ట్స్ బటన్, జిప్పర్ తెరిచాడు, కొంచెం కిందకు జార్చాడు. అతని 8-అంగుళాల మడ్డ బయటకు దూకింది, మందంగా, గట్టిగా, మసక వెలుగులో గర్వంగా నిలిచింది. అర్చన కళ్ళు విప్పారాయి, పెదవులు ఆశ్చర్యంతో విడిపోయాయి. ఆమె ఎప్పుడూ నిజంగా మడ్డ చూడలేదు, దాని సైజు భయంకరంగా, ఆకర్షణీయంగా ఉంది.
“అమ్మో, సరత్…” ఆమె గుసగుసలాడింది, స్వరంలో షాక్, ఆసక్తి. ఆమె నవ్వింది, సిగ్గు ఆటపట్టించే ఆసక్తిగా మారింది. “చాలా పెద్దది.”
సరత్ నవ్వాడు, అతని ఈగో బూస్ట్ అయింది. “నచ్చిందా?” ఆమె సమాధానం ఇవ్వలేదు, చూస్తూ, వేళ్లు తాకాలని ఊగుతూ. కానీ ఆమె ఆగిపోయింది, గుండె భయం, థ్రిల్తో దడదడలాడింది.
సరత్ దృష్టి మళ్లీ అర్చన సళ్లపై పడింది. “అర్చన… నీ సళ్లను నేరుగా తాకొచ్చా? ఒక్కసారే?” అతను వేడుకున్నాడు, స్వరం కోరికతో లోడ్ అయి.
అర్చన ఆగింది, శ్వాస అసమానంగా. అతని ధైర్యం ఆమెను కంగారు పెట్టింది, కానీ ఆమె శరీరం కంట్రోల్ కోల్పోతోంది. ఆమె స్వల్పంగా నవ్వింది, నిశ్శబ్దం అవును అన్నట్లు.
సరత్ చేతులు ఆమె టీ-షర్టు కిందకు వెళ్లాయి, కొద్దిగా పైకి లేపి బ్రా కిందకు జార్చాడు. అతని వేళ్లు ఆమె నగ్న సళ్లను తాకాయి, వెచ్చగా, మెత్తగా, ఆమె గోధుమ నిప్పల్స్ అతని తాకుడికి గట్టిపడ్డాయి. అతను మెల్లగా గొణిగాడు, వాటి ఫీల్కి ఆశ్చర్యపోయాడు. అర్చన పెదవి కొరికింది, తల వెనక్కి వంగి, ఆనందం ఆమెలో పరుగెత్తింది.
ధైర్యం వచ్చిన సరత్ దగ్గరగా వంగి, ఒక నిప్పల్ను నోటిలోకి తీసుకున్నాడు. మెత్తగా నాకాడు, నాలుక సున్నితంగా తిప్పాడు, అర్చన ఆశ్చర్యంతో ఊపిరి పీల్చింది, వేళ్లు అతని జుట్టులో చిక్కుకున్నాయి. ఆమె సన్నని మూలుగులు వారి మధ్య స్థలాన్ని నింపాయి, బస్సు శబ్దంలో కలిసిపోయాయి.
సరత్ మరో నిప్పల్కి వెళ్లాడు, చేతులతో సళ్లను పిసికాడు, క్షణంలో కోల్పోయాడు. అర్చన శరీరం అతని వైపు వంగింది, కంట్రోల్ జారిపోయింది. ఆమె అతని జుట్టును లాగి, దగ్గరగా తీసుకుంది, మూలుగులు బోల్డ్గా మారాయి. ఇక వారు అనుమతి అడగలేదు—కోరిక పూర్తిగా ఆక్రమించింది.
సరత్ చేయి కిందకు జారింది, వేళ్లు అర్చన ఫ్రాక్ అంచును తాకాయి. అతను దాన్ని పైకి లేపడం స్టార్ట్ చేశాడు, కానీ ఆమె అతని మణికట్టును పట్టుకుంది, కళ్ళు విశాలంగా. “వద్దు,” ఆమె గట్టిగా గుసగుసలాడింది.
అతను దగ్గరగా వంగాడు, శ్వాస ఆమె చెవికి వేడిగా తగిలింది. “నీ పూకును తాకాలని ఉంది, అర్చన. ప్లీజ్.”
ఆమె కష్టపడి మింగింది, శరీరం వణుకుతూ. “ఫ్రాక్పైనే… అంతే,” ఆమె వణుకుతూ చెప్పింది.
సరత్ తలవంచాడు, చేయి ఫ్రాక్ ఎలాస్టిక్ కిందకు జారింది. ఆమె చిన్ని అండర్వేర్ను ఫీల్ చేశాడు, కాటన్ అతని వేళ్లకు లొంగింది. వేళ్లు ఆమె ట్రిమ్ చేసిన జుట్టును తాకాయి, ఆపై ఆమె పూకును—తడిగా, వెచ్చగా, అస్పృశ్యంగా. అర్చన పెదవిని గట్టిగా కొరికింది, అతని వేళ్లు ఆమె కన్నె పూకును తడిమినప్పుడు సన్నని మూలుగు వచ్చింది.
ఆమె నడుము అనిచ్ఛగా కదిలింది, అతని చేతికి నొక్కింది. సరత్ తాకిడి మెత్తగా, గౌరవంగా ఉంది, ఆమె తడిని ఫీల్ చేశాడు. “అర్చన, నీవు బాగా తడిగా ఉన్నావ్,” అతను గుసగుసలాడాడు, స్వరం ఆశ్చర్యంతో.
అర్చన మూలుగులు సన్నగా మారాయి, శరీరం నిషిద్ధ ఆనందంలో మునిగిపోయింది.
సరత్ వేళ్లు అర్చన తడి పూకుపై ఆగాయి, తాకిడి మొదట అనిశ్చితంగా, కానీ ధైర్యంగా మారింది. అతను ఒక వేలు లోపలికి జార్చడానికి ట్రై చేశాడు, ఆమె ఒత్తిడికి గురైంది, సన్నని ఏడుపు వచ్చింది. “నొప్పిగా ఉంది,” ఆమె గుసగుసలాడింది, అతని మణికట్టును గట్టిగా పట్టుకుంది.
“సుఖంగా చేస్తా,” సరత్ చెప్పాడు, స్వరం నీచంగా, గరగరగా. అతను ఆమెను గట్టిగా ముద్దాడాడు, నాలుక ఆమె నాలుకతో ఆడింది, బొటనవేలు ఆమె క్లిట్ను కనుగొని, నెమ్మదిగా, ఆటపట్టించే సర్కిల్స్లో రుద్దాడు. అర్చన అతని నోటిలో మూలిగింది, శరీరం అతని తాకిడికి కరిగిపోయింది. ఆమె నిప్పల్స్, ఇంకా అతని నాకుడి నుండి సెన్సిటివ్గా, టీ-షర్టుకు నొక్కాయి.
ఆమె పూకు మరింత తడిగా, కసితో తడిసిపోయి, సరత్ వేళ్లను ముంచెత్తింది. అతను ఒక వేలు లోపలికి జార్చాడు, ఈసారి స్మూత్గా, ఆమె తడి సులభం చేసింది. అర్చన ఆశ్చర్యంతో ఊపిరి పీల్చింది, నొప్పి, సుఖం ఆమె మొహంపై మెరిసాయి. “బాగుంది…” ఆమె వణుకుతూ చెప్పింది.
ధైర్యం వచ్చిన సరత్ వేలును లోపలికి, బయటకు నెమ్మదిగా, లోతుగా కదిపాడు, ఆమె నడుము రిథమ్తో కదిలింది. ఆమె కాళ్లను విశాలంగా చాపింది, అతనికి బెటర్ యాక్సెస్ ఇచ్చింది, తొడలు అతని స్ట్రోక్స్ స్మూత్గా, లోతుగా మారినప్పుడు వణుకుతూ.
“అర్చన, నీ పూకు చాలా టైట్గా ఉంది,” సరత్ గుసగుసలాడాడు, శ్వాస ఆమె చెవికి వేడిగా. అతను రెండో వేలు జోడించాడు, ఆమెను మెల్లగా స్ట్రెచ్ చేశాడు, ఆమె మూలుగులు బిగ్గరగా, నిరాశగా మారాయి.
ఆమె నడుము సుఖాన్ని వెంబడించింది, పూకు అతని వేళ్లను బిగించింది. సరత్ మడ్డ షార్ట్స్లో గట్టిగా కొట్టుకుంది, కానీ అతను ఆమెపై ఫోకస్ చేశాడు, ఆమె మొహం సుఖంతో వక్రీకరణను చూశాడు.
అర్చన శ్వాస ఆగిపోయింది, శరీరం లోపల వేడి తరంగం పెరిగింది. “సరత్… అమ్మో…” ఆమె మూలిగింది, వేళ్లు అతని భుజాల్లో గుచ్చుకున్నాయి.
ఆమె మొదటి ఆర్గాజం సునామీలా తాకింది, శరీరం అనియంత్రితంగా వణుకుతూ. ఆమె పూకు అతని వేళ్ల చుట్టూ బిగుసుకుని, తడిమింది, మూలుగులు సన్నని ఏడుపుగా మారాయి.
సరత్ త్వరగా ఆమె నోటిని తనతో కవర్ చేశాడు, ఆమె శబ్దాలను మౌనం చేయడానికి గట్టిగా ముద్దాడాడు, ఆమె క్లైమాక్స్లో వణుకుతున్నప్పుడు ఆమె ఆశ్చర్యాలను మింగాడు.
ఆమె శరీరం అతని చేతుల్లో వణుకుతూ, తొడలు అతని చేతిని గట్టిగా నొక్కాయి, ఆఫ్టర్షాక్లు ఆమెలో పరుగెత్తాయి. సరత్ వేళ్లను లోపల ఉంచి, సుఖాన్ని పొడిగించాడు, ఆమె అతనిపై కుప్పకూలే వరకు, శ్వాస ఆడక, ఖాళీగా. “అమ్మో… ఇది…” ఆమె వణుకుతూ గుసగుసలాడింది, కళ్ళు సుఖంతో మసకబారాయి.
ఒక్కసారిగా, బస్సు లైట్లు ఆన్ అయ్యాయి, స్టీవార్డ్ స్వరం ఇంటర్కామ్లో వినిపించింది: “విజయవాడ చేరాం. చిన్న బ్రేక్, ప్రయాణికులారా.” అర్చన, సరత్ స్తంభించారు, గుండెలు దడదడలాడాయి. వారు డ్రెస్ సరిచేసుకున్నారు, అర్చన టీ-షర్టును ఫ్రాక్లో దోపింది, సరత్ షార్ట్స్ జిప్ చేశాడు.
వారు వెనక్కి వాలారు, కళ్ళు మూసుకుని, ప్రయాణికులు కదిలినప్పుడు నిద్ర నటిస్తూ.
బస్సు ప్రకాశవంతమైన రోడ్సైడ్ ధాబా వద్ద ఆగింది, ప్రయాణికులు 20 నిమిషాల బ్రేక్ కోసం బయటకు వెళ్లారు. అర్చన, సరత్ సీట్లలోనే ఉన్నారు, శ్వాసలు ఇంకా అసమానంగా. క్యాబిన్ దాదాపు ఖాళీ, చల్లని రాత్రి గాలి తెరిచిన తలుపు ద్వారా వచ్చింది.
అర్చన సరత్ వైపు చూసింది, బుగ్గలు ఇంకా ఎరుపెక్కి. “మళ్లీ అలా చేయకూడదు,” ఆమె గుసగుసలాడింది, స్వరం గట్టిగా కానీ అనిశ్చితంగా. “చాలా రిస్క్.”
సరత్ తలవంచాడు, కళ్ళు క్షమాపణగా. “తెలుసు. ఎక్కువ అయిపోయింది. నిన్ను నెట్టినందుకు సారీ.”
ఆమె తల ఊపింది, చిన్న నవ్వు. “నేను కూడా ఆపలేదు. కానీ జాగ్రత్తగా ఉండాలి. మనం సహపాఠులం, సరత్. దీనికి ఏ అర్థం ఉండకూడదు.”
అతను ఆమెను చూశాడు, దృష్టి తీవ్రంగా. “నీకు ఏదైనా అర్థం చేస్తుందా?” అర్చన సమాధానం ఇవ్వలేదు, కళ్ళు ఒడిలో పడ్డాయి. నిజం ఏంటంటే, ఆమెకు తెలీదు. ఆ థ్రిల్ ఆమె ఎప్పుడూ ఫీల్ చేయనిది, కానీ అపరాధం, భయం ఉన్నాయి. “ప్రాజెక్ట్పై ఫోకస్ చేద్దాం,” ఆమె చివరకు చెప్పింది.
ప్రయాణికులు తిరిగి వచ్చారు, బస్సు నిండిపోయింది. లైట్లు మసకబారాయి, యాత్ర హైదరాబాద్ వైపు కొనసాగింది. కానీ వారి మధ్య గాలి మారిపోయింది—ఒక రహస్యం, షేర్ చేసిన సన్నిహితత్వం ఉంది, రద్దు చేయలేనిది.
బస్సు ఊగుతుండగా, అర్చన తలను కిటికీకి ఆనించింది, మనసు రాత్రి సంఘటనలను రీప్లే చేసింది. సరత్ ఆమెను చూశాడు, చేయి ఆమెను తాకాలని ఉబలాటపడుతూ, కానీ ఆగాడు. రాత్రి ఇంకా పొడవు, హైదరాబాద్ గంటల దూరంలో.
తర్వాత ఏం జరుగుతుంది? కొనసాగుతుంది.